اهلیت در انتخابات با کدام قرائت؟

اهلیت. این کلید واژه ای است که در دوران تبلیغات انتخاباتی همواره مورد استفاده قرار می گیرد. اگر آن را از پرفراوان ترین کلمات در عرصه کاربرد بدانیم، بیراه نرفته ایم، اما کاربستِ این واژه نه در شعار و ادعا که در عمل باید مورد توجه باشد. نامزدها را با این عیار باید سنجید. رأی را هم متناسب با این سنجه باید به نامی تزیین کرد که بتواند زینت اهلیت باشد. قرآن کریم هم بر این مهم به صراحتی تمام در آغازِ آیه 58 سوره مبارکه نسا چنین تأکید می فرماید که: إِنَّ اللَّهَ یَأمُرُکُم أَن تُؤَدُّوا الأَماناتِ إِلىٰ أَهلِها؛ خداوند به شما فرمان می دهد که امانت ها را به صاحبانش بدهید! این اهلیت اما در همه زمان و زمینه ها یک جور قاب بندی نشده است بلکه متناسب با جایگاه و ناظر به زمان و کارکرد ها تنظیم و باز تنظیم می شود. صرف خوب بودن انسان و متعبد به عبادات و ادعای التزام نمی تواند اهلیت در حوزه نمایندگی را کادربندی کند. دانستن و توانستن و خواستنِ متناسب به شأن نمایندگی را طلب می کند. اینکه بداند وظایف نمایندگی چیست و چه مسئولیتی در برابر ملت و امروز و فردای کشور دارد. علاوه بر این باید بتواند دانسته های خود را از نظر به عمل درآورد. این دو را هم به خواستن غنی سازی و پشتوانه سازی کند تا بتواند بن بست ها را بشکند. عیارسنجی افراد وظیفه ماست. این خود ما هستیم که باید اهلیت شناسی کنیم و به دارندگان این ویژگی رأی دهیم. باید ببینیم چه افرادی توان نمایندگی و قانون گذاری و انجام تکالیف محوله را دارند. چه کسانی زبان زمان را می فهمند و می توانند در زمین نقشه موفقیت ایران را ترسیم و برای اجرا طرح سازی و ریل گذاری کنند. آیا کسانی که نامشان را بر برگه های رأی می نویسیم می توانند، با وضع قوانین و با نظارت فراگیر خود در توسعه کشور اعمال نقش کنند؟ آیا به مصائب و مشکلات امروز کشور اشراف کارشناسی دارند و نیاز های جامعه هدف را می شناسند تا قوانینی را که تصویب می کنند، نقش گره گشایی برای آحاد جامعه داشته باشد؟ آیا ظرفیت های کشور را می شناسند تا برای به فعلیت رساندن آن ها قانون بنویسند؟ آیا توان گسترده انسانی کشور را بررسی کرده اند که بتوانند برای توسعه معنوی و علمی آن گام بردارند؟ آیا از ظرفیت شهید مدرس شدن برخوردار ند تا در برابر فزون خواهی قدرت های خارجی دچار تب و لرز نشوند و افزون طلبی داخلی ها آن ها را از خود بیخود نکند؟ آیا این توان را دارند یا فقط امروز در باغ سبز نشان می دهند اما به صندلی های سبز که رسیدند گذشته را و حرف ها و وعده ها را فراموش خواهند کرد و در برابر انتقاد ها هم روی سُرخ خواهند کرد و همه مشکلات را به نام گذشتگان سیاهه خواهند کرد؟ آیا زبانِ تعامل با جهان را می دانند تا روزهای بهتر برای ایران و ایرانی رقم زنند؟ اهلیتی که برای نماینده مجلس لازم است از این جنس است نه صرفا داعیه انقلابی خوانی داشتن. انقلابی عمل کردن بایستگی مورد نیاز است و آن هم جز خدمت بیشتر برای مردم معنایی ندارد.

شهرآرا / شماره 4159 / یکشنبه 29 بهمن 1402 / صفحه آخر / کوچه

https://shahraranews.ir/fa/publication/content/14889/395997

https://shahraranews.ir/files/fa/publication/pages/1402/11/28/14889_138977.pdf